Een fenomeen betekenis

no·meen Verbuigingen: fenomenen (meerv.) 1) iets wat voorkomt (in de natuur) Voorbeeld: 'een uniek fenomeen' Synoniem: verschijnsel 2) heel bijzonder iemand of iets Voorbeeld: 'Jij bent me ook een fenomeen!'. Het concept 'fenomeen' heeft een specifieke betekenis in de filosofie van Immanuel Kant. In Kritik der reinen Vernunft plaatst hij de term 'fenomeen' tegenover 'noumenon'. Fenomenen beschrijven de wereld zoals we deze ervaren en staan tegenover de wereld zoals zij onafhankelijk van onze ervaringen bestaat (Ding an sich). Mensen kunnen, volgens.
  • Een fenomeen betekenis Je kunt ook zelf een definitie van Fenomeen toevoegen. 1: Fenomeen. 1) Verschijnsel, observeerbare, waarneembare gebeurtenis. Wat er plaatsvindt.
  • een fenomeen betekenis

    Verschijnsel definitie

    1) •iets dat zich voordoet. (2) iets wat zich voordoet vb: hij bestudeert het verschijnsel van de luchtverontreiniging Synoniem: fenomeen. VERSCHIJNSEL - English translation of VERSCHIJNSEL from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary. Verschijnsel definitie verschijnsel n (plural verschijnselen or verschijnsels, diminutive verschijnseltje n) phenomenon; symptom.
    verschijnsel definitie

    Zeldzaam fenomeen

    Translations in context of "zeldzaam fenomeen" in Dutch-English from Reverso Context: Maar een perfecte audit is sowieso overal ter wereld een zeldzaam fenomeen. 1) iets wat voorkomt (in de natuur) Voorbeeld: 'een uniek fenomeen' Synoniem: verschijnsel 2) heel bijzonder iemand of iets Voorbeeld: 'Jij bent me ook een fenomeen!' Synoniemen: iets bijzonders natuurver. Zeldzaam fenomeen Het is een zeldzaam weerfenomeen dat overal ter wereld kan optreden. Ze komen vooral voor in de Golf van Carpentaria ten noorden van Australië. Hoe deze wolken ontstaan, is nog niet helemaal opgehelderd.
    zeldzaam fenomeen

    Opmerkelijk verschijnsel

    mer·ke·lijk opvallend Voorbeeld: 'De snel groeiende belangstelling voor de golfsport is een opmerkelijk verschijnsel.' Synoniemen: aanmerkelijk bijzonder frappant markant merkwaardig opmerkenswaardig opvallend saillant treffend 2 definities. opmerkelijk: distinct; obvious; unmistakable; notable; noteworthy; noticeable; remarkable; remarkably.
  • Opmerkelijk verschijnsel bn. bw. (-er, -st), 1. opmerking verdienende, merkwaardig: een opmerkelijk verschijnsel; de barometer staat opmerkelijk laag; 2. (w. (w. g.) vreemd, zonderling: hij was opmerkelijk gekleed.
  • opmerkelijk verschijnsel

    Natuurkundig fenomeen

    Het is een natuurkundig fenomeen waarbij licht door een object wordt gereflecteerd om een afbeelding te produceren. Dit zijn enkele van de natuurkundige verschijnselen die dagelijks in de natuur voorkomen. Zwaartekracht is een natuurlijk fenomeen van fysieke aard. Dit is een kracht die wordt gegenereerd in het centrum van de aarde en die de andere objecten ernaartoe trekt. Zonder zwaartekracht zou er zelfs deze planeet niet zijn, omdat de aardkorst niet in staat zou zijn om in zijn positie te blijven. Natuurkundig fenomeen Bij experimenteel natuurkundig onderzoek moet altijd rekening gehouden worden met meetfouten. In de moderne kwantummechanica spelen fundamentele onbepaaldheden in de natuurkundige grootheden zelf (bijvoorbeeld plaats en impuls – de onzekerheidsrelatie van Heisenberg in de deeltjesfysica) een centrale rol.
    natuurkundig fenomeen